Tıp Fakültesi Hastanesi'nde neler oluyor

Son ihbarlar üzerine geçtiğimiz gün Tıp Fakültesi Hastanesi’ne gittim.

Bizzat hastalarla ve konunun bazı muhataplarıyla görüştüm. Uzun bir araştırma sürecini başlattım.

Buraya tedavi olmak için giden hastalar gittiğine gideceğine pişman oluyor.

Tıp Fakültesi Hastanesi’nde bir süreden beri “Örtülü grev” yapılıyor.

ÜNİBEL kapatıldığından beri öğretim üyeleri hasta bakmıyor.

Tıp Fakültesi Hastanesi Başhekimi Hastanesi Prof. Dr. Nazım Mutlu’nun verdiği bilgilere göre hastanede 74 profesör, 42 doçent ve 48 doçent hasta bakma yetkisine sahip. 350 asistan da burada görev yapıyor.

164 öğretim üyesinden yalnızca 4 ya da 5 öğretim üyesi hasta bakıyor.

Diğer hocalar “Grev yapıyor” ve hasta bakmıyor.

Bu saygı değer hocalarımıza ulaşmak mümkün değil.

Onların yerine asistanlar hasta bakıyor.

Asistanların hasta bakıp bakamayacağı tartışmalı bir konu!

İl Sağlık Müdürü Hasan Aydınlık’a asistanlar hasta bakabilir mi diye sordum.

Aydınlık, net yanıt verdi, “Asistanlar tek başına hasta bakamaz. Bu konuda vatandaş hakkını aramalı” dedi.

Tıp Fakültesi Hastanesi Başhekimi, öğretim üyelerinin hasta bakma zorunluluğu olmadığını söylüyor ama galiba aynı fikirde olduğu pek kimse yok!

Tıp Fakültesi Hastanesi’nde nereye elinizi atsanız sorunlar yumağıyla karşı karşıya kalıyorsunuz.

Ameliyatlar 3 ay sonrasına sarkıyor.

Ameliyathane kullanımda muayenehanesi olan hocalara öncelik veriliyormuş.

Bir devlet hastanesinde en geç 2-3 gün içinde çekilen MR randevusu bazen 3 ay sonraya veriliyor.

Yani her şey aksıyor. Muayene olmak, tetkik yaptırmak, hastalığınızı teşhis ettirmek için akla karayı seçiyorsunuz.

Hocalar, hastanın hastalığını teşhis etmek için aylarca beklemek zorunda kalıyor!

Öte yandan yeni bir gelişme daha var. Tıp Fakültesi Hastanesi’nde görev yapan öğretim üyelerinin bir kısmı muayenehane açmış.

Muayenehanelerinde hasta bakıyor.

Bu muayenehanelerin bir kısmına ruhsat verilmiş, bir kısmı ise yetkililerden aldığım bilgilere göre ruhsatsız.

Muayenehane konusunda da ciddi ihbarlar geliyor. Araştırmaya devam ediyorum.

Kimseyi belge olmadan, delil olmadan töhmet altında bırakmak istemiyorum.

Birileri kendi yönettikleri kurumda meydana gelen bu olayları film izler gibi seyredebilir.

Ama biz bu kentte yaşayan insanların göz göre göre mağdur edilmesini, sağlığını yitirmeyeyim diye elinde avucunda ne varsa istenmesini tribünden seyirci gibi izleyemeyiz.

Böyle yapmayacağımızı göreceksiniz!

İlker AKŞİT