Yeme bozukluğu, kökeni duygusal sorunlara dayanan yeme davranışlarındaki bozukluklardır. Yeme bozukluğu olan kişilerin yemek ve kilo ilgili takıntıları vardır.
Yeme bozukluğu, kökeni duygusal sorunlara dayanan yeme davranışlarındaki bozukluklardır. Yeme bozukluğu olan kişilerin yemek ve kilo ilgili takıntıları vardır. Bunun yanı sıra bedenleri ve kiloları, gün içerisinde ne yedikleri, ne kadar yedikleri, aldıkları besinlerin kalori değerleri günlük düşüncelerinin önemli bir kısmını kapsar.
Yeme bozuklukları(anoreksiya, bulimia, tepkisel aşırı yeme ve diğer yeme bozuklukları) yemekle ya da kilodan çok kişinin duygusal problemlerini yemeği kullanarak dışa vurum şeklidir. Diğer bir deyişle, problemin temelinde yemek, kalori, kilo gibi kaygılardan çok daha fazlası vardır. Ancak doğru tedavi uygulanırsa kişiler iyileşebilir.
Yeme bozukluklarının tedavisi genelde oldukça zaman alır. Kişiler tedavi süresince iniş çıkışlar yaşayabilirler. Yeme bozukluğu yerleştikçe tedavisi daha zor olacağı için tedaviye ne kadar erken başlanırsa o kadar olumlu sonuç alınır.
“Normal” yeme düzeni olan insanların ortak yeme davranışları:
Yemek yerken düzenli olarak nefes alırlar.
Besinleri yutmadan önce iyice çiğnerler.
Yemek esnasında duraklarlar ve tattıkları lokmanın keyfini çıkarırlar.
Ara sıra çatal ve kaşıklarını masanın üstüne bırakırlar.
Yeme süresince hala aç olduklarını ya da doyduklarını anlamak için kendileriyle sesiz ve otomatik bir diyalog kullanırlar.
Dün ne yediklerini ya da yarın ne yiyeceklerini düşünmek yerine o anda önlerinde olan yemekle ilgilenirler.
Başkasının tabağında olan yemeklerle ilgilenmezler ve başkalarının onları tabağındaki yemekle ilgilendiğini düşünmezler.
Yemek Yeme Davranışının Düzenlenmesi İçin Yapılması Gerekenler:
Acıktığını hissetmen için kendine izin ver.
Açlığı; susuzluk, yorgunluk ve diğer bedensel hislerden ayırt et.
Yemeyi orta şiddette acıkıncaya kadar ertele.
Yemeye karşı olan istekle duygusal nedenleri birbirinden ayırt et.
Bedenin istediği şeyi yemen için kendine izin ver.
Yemek hakkında sahip olduğun “iyi” ya da “kötü” gibi önyargılarından kurtul.
İstediğin ve sevdiğin yemeğe “evet” derken kendini rahat hisset.
İstemediğin ve sevmediğin yemeğe “hayır” derken kendini rahat hisset.
Yediklerinin besin değerinin olup olmadığını hesaplamaktan kaçın.
İçinde bulunduğun anda daha önce ne yediğini ve daha sonra ne yiyeceğini düşünme.
Suçluluk, utanç, korku ve kaygı duymadan ye.
Senden başka hiç kimsenin senin ne yemek istediğini bilemeyeceğine inan.
Bir restoranda sevmediğin bir yemeği geri göndermekten ve yeni bir şey sipariş etmekten çekinme.
Bedenin bir şeyi yemek istemediğinde başkalarının ısrarlarına “hayır” demeyi öğren.
Küçük lokmalar halinde, yavaş ve duraksayarak ye.
Kendine hala aç olup olmadığını düzenli olarak sor.
Hızlıca yemekten kaçın.
Sürekli yemeği düşünme.
Bedeninle etkileşim halinde ol ve farkına vararak ye.
“Daha fazla yemeye hayır” demenin sende oluşturacağı kaygıyla baş etmeyi öğren.
Tabağında yemek bıraktığında kendini rahat hisset.
Doyduğunda oluşan kaygıyla baş etmeyi öğren.
Doyunca yemeğe dair düşüncelerini engellemeye çalış ya da zihnini farklı konulara yönlendir.
Yediğin şeyden daha fazlasını daha sonra yiyebileceğine inan.
2007 - 2024 © Tüm hakları saklıdır.. gizlilik politikası | feragatname